بررسی عوامل مؤثر در تعلق خاطر کاری پرستاری در بیمارستان چشم پزشکی فارابی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران

تعلق خاطر کاری، علایق فرد و تمایل او به انجام وظایف و ماندگاری در سازمان است. در همین راستا، پژوهش حاضر با هدف تبیین عوامل مؤثر بر تعلق خاطر کاری پرستاری در بیمارستان چشم پزشکی فارابی تهران انجام شده است. در این پژوهش توصیفی- همبستگی، 103 پرستار شاغلدر بیمارستان چشم پزشکی فارابی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران، به روش نمونه گیریتصادفی انتخاب و بررسی شدند. برای اندازه گیری تعلق خاطر کاری از پرسشنامة هفده گویه ای uwes شافلی و بکر (2003) استفاده شد که عیسی خانی و همکاران (1391) بومی کرده اند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شد. برای بررسی مشخصات جمعیت شناختی پاسخ دهندگان از آمار توصیفی، و برای تحلیل داده ها و آزمون فرض از روش های آمار استنباطی استفاده شده است. در ضمن، نرم افزار استفاده شده برای تحلیل داده ها نسخة 16 spss بود. در این بررسی، نمونة آماری در دامنۀ سنی 22 تا 56 سال و دارای سابقة کاری 7 ماه تا 30 سال بودند. همچنین، مطالعة ما نشان می دهد هر سه شاخص به طور مثبت بر تعلق خاطر کاری تأثیرگذارند و از نظر رتبه منابع شخصی بیشتر از دو منبع دیگر یعنی شغلی و سازمانی تأثیر گذار بوده اند. کارکنان علاقه مند شغل، انرژی بسیار زیادی داشتند و برای انجام وظایف شغلی خود، شور و اشتیاق کافی دارند.بیمارستان ها نیز همانند همة سازمان های دیگر، اگر دلبستگی شغلی را پرورش دهند و کارکنان را در سود و منفعت سازمان سهیم کنند، موفق تر خواهند بود.